
Chiara Lubich przychodzi na świat 22 stycznia 1920 w Trydencie (północne Włochy). Na chrzcie otrzymuje imię Sylwia, ale później przyjmie imię Chiara (Klara), zafascynowana radykalizmem ewangeliczny Klary z Asyżu. Jest drugą z czwórki rodzeństwa. Matka głęboko wierząca, ojciec pracuje jako typograf, jest socjalistą. Brat Gino będzie w szeregach partyzantki i później jako dziennikarz w komunistycznej gazecie “l’Unità”. W okresie faszyzmu rodzina żyje w warunkach ubóstwa. By zarobić na naukę, Chiara już jako młoda dziewczyna udziela korepetycji.
1925
Poszukiwanie prawdy
Jako dyplomowana nauczycielka klas początkowych uczy w Castello i w Livo, wioskach w Val di Sole (prowincja Trydentu) i potem w samym Trydencie. Z pasją poszukuje prawdy i rozpoczyna studia filozoficzne na Uniwersytecie Weneckim. Wkrótce będzie musiała je przerwać z powodu trudności wojennych, a także by poświęcić się całkowicie rodzącemu się Ruchowi. Jej poszukiwanie prawdy znajdzie swoją odpowiedź w Jezusie, Drodze, Prawdzie i Życiu.
1926
Pierwsza intuicja dotycząca własnej drogi
Uczestnicząc w kursie dla młodzieży z Akcji Katolickiej, odwiedza sanktuarium maryjne w Loreto i tam przeczuwa swoje powołanie: wspólnota na wzór rodziny z Nazaretu. Będzie to “focolare”: mała wspólnota świeckich, kobiet i mężczyzn, żyjących w dziewictwie oraz w małżeństwie, wszystkich poświęconych Bogu zgodnie ze swoim stanem, powołanych do duchowego rodzenia obecności Jezusa, obiecanej przez Niego, gdy „dwaj albo trzej są zjednoczeni w Jego imię”. Focolare będzie sercem całego Ruchu, który się później rozwinie. Jest to nowe powołanie otwierające się w Kościele.
1943
7 grudnia 1943 – data przyjmowana jako narodziny Ruchu Focolari. Jest to dzień, w którym Chiara podarowuje swoje życie Bogu poprzez ślub czystości.
1944
Odkrycie „Boga Miłości” będzie iskrą inspirującą, z której narodzi się Ruch. 13 maja – Trydent zostaje doszczętnie zbombardowany. Dom Chiary Lubich jest poważnie uszkodzony. Podczas gdy rodzina chroni się w górach, Chiara decyduje się pozostać w mieście, by podtrzymać rodzący się Ruch. Wraz ze swoimi pierwszymi towarzyszkami znajduje małe mieszkanie, przy piazza Cappuccini. Jest to pierwsze focolare. Zaczyna się wypełniać to, co parę lat wcześniej, w 1939 roku, przeczuła w Sanktuarium w Loreto. Pierwsze focolare męskie zostanie otwarte w roku 1948.
1947
Pierwsza aprobata Ruchu ze strony Kościoła:
Ówczesny arcybiskup Trydentu Carlo De Ferrari przyznaje: „w tym jest palec Boży”.

1948
Spotkanie z Igino Giordanim, posłem, pisarzem, dziennikarzem i pionierem ekumenizmu. Ceniony przez papieży i osobistości ze świata kultury i polityki, pozostaje zawsze bliski zwykłym, prostym ludziom; jego działania dążą do przywrócenia godności robotnikom i ludziom odsuniętym na margines. Pomaga odkryć czynną rolę świeckich w Kościele oraz ich powołanie do świętości. Pierwszy małżonek fokolarino, otworzył nową drogę do świętości dla żyjących w małżeństwie. Obecnie toczy się jego proces beatyfikacyjny.
1949
Mocne doświadczenie duchowe, które rzuci światło na kształt rodzącego się Ruchu.
Chiara Lubich zmarła 14 marca 2008 roku otoczona modlitewnym czuwaniem całego Ruchu. Pogrzeb odbył się w Bazylice św. Pawła w Rzymie. W swojej homilii kardynał Tarcisio Bertone wskazał ją jako jedną ze „świecących gwiazd” XX wieku, obok takich osobistości jak Matka Teresa z Kalkuty.